زردچوبه
زردچوبه
Blog Article
زردچوبه گیاهی گلدار از خانواده زنجبیل است که ریشه هایی به رنگ زرد روشن دارد. این گیاه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند آسیای جنوبی و جنوب شرقی آسیا رشد می کند. آن چیزی که ما به عنوان زردچوبه می شناسیم در واقع همین ریشه ها هستند که خشک و سپس به پودر تبدیل شده و در نهایت به عنوان ادویه مصرف می شوند. این ادویه طعمی گرم و اندکی تلخ دارد و در اکثر غذاهای ایرانی و بین المللی به ویژه هندی، خاورمیانه ای و آسیای جنوب شرقی مورد استفاده قرار می گیرد. با وجود خواص زیاد و رنگ زیبایی که این ادویه به غذا می دهد بهتر است در مصرف آن زیاده روی نکنید تا غذایتان تله نشود. این ادویه به طور کلی، بی خطر است اما در برخی افراد ممکن است عوارض خفیفی ایجاد کند. در صورت شیردهی بهتر است پیش از مصرف با پزشک تان مشورت کنید تا این ادویه تاثیری روی مزه شیر نداشته باشد
این ادویه طی چند مرحله ساخته می شود
هشت الی ده ماه پس از کاشت گیاه زردچوبه، زمان برداشت فرا می رسد که ریشه های آن را با دست یا ماشین جمع آوری می کنند. سپس ریشه ها را برای جلوگیری از کپک زدن و فاسد شدن می جوشانند. فرآیند جوشاندن به این صورت است که ریشه ها را درون آب جوش ریخته و پانزده الی سی دقیقه به آن زمان می دهند. پس از آن ریشه ها باید کاملا خشک شوند که این کار نیز یا به صورت طبیعی و با قرار دادن آنها در آفتاب صورت می گیرد یا به صورت صنعتی و با استفاده از دستگاه خشک کن. میزان خشک شدگی ریشه باید به اندازه ای باشد که کاملا شکننده شده و با تماس دست خرد شوند. حال باید ریشه های خشک شده را با استفادهاز آسیاب دستی یا برقی، به صورت یکنواخت آسیاب کرد. تمام مراحل گفته شده، روی کیفیت ادویه زردچوبه اثر گذار خواهند بود. نوع مرغوب آن باید رنگی زرد-نارنجی، عطری گرم و طعمی اندکی تلخ داشته باشد. بهترین روش نگهداری این ادویه، استفاده از ظروف شیشه ای دردار یا کیسه های پلاستیکی مخصوصی ست که کاملا بسته شده و مانع از ورود هوا به داخل ظرف می شوند Report this page